Θανάσης Αλευράς: «Έχω συμβιβαστεί με την έννοια του θανάτου»

Επειδή από τη φύση του είναι άνθρωπος αισιόδοξος, υποθέτω ότι θα έχει φιλοσοφήσει ακόµη και το θέµα της απώλειας, κάτω από ένα άλλο πρίσµα...

«Αρχικά, θα πρέπει να αποδεχτείς ότι η απώλεια είναι κάτι φυσικό και φυσιολογικό. Δεν είναι κάτι που συµβαίνει, επειδή κάποιος σε τιµωρεί. Έρχεσαι, γεννιέσαι, ολοκληρώνεται ένας κύκλος και µετά από αυτό δεν ξέρω τι µπορεί να υπάρχει. Όλα είναι ενέργειες, φαντάζοµαι, µεταµορφώνονται και ξαναγίνονται. Αν, λοιπόν, το πάρεις ως κάτι απόλυτα φυσικό, δεν παθαίνεις πανικούς. Πριν από την απώλεια, να ζεις µε τους αγαπηµένους σου ανθρώπους όσο πιο όµορφα γίνεται, όλο το διάστηµα που είσαι γερός και υγιής, και να απολαµβάνεις τις στιγµές».

Είναι µια αλυσιδωτή αντίδραση το γεγονός ότι αυτοµάτως ένιωσε και προστάτης για τη µητέρα του, µετά το θάνατο του πατέρα του.

«Αυτά γίνονται αυτόµατα, δεν τα σκέφτεσαι. Άµα φύγει ο γονιός σου, έρχεσαι εσύ ένα βήµα πιο µπροστά στα πράγµατα. Απλώς, είχα την τύχη να είµαι σε µια ηλικία που µπόρεσα να διαχειριστώ τα πράγµατα. Ήταν µεγάλος πόνος, αλλά ο πατέρας µου ήταν πολύ φιλοσοφηµένος, µε είχε διδάξει».