Εξομολόγηση - σοκ Έλληνα τραγουδιστή: «Επινα ένα μπουκάλι την ημέρα, ήμουν αδύναμος!»

Σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση με πολλή αυτοκριτική, ο γνωστός λαϊκός τραγουδιστής μίλησε με ειλικρίνεια για την σχέση εξάρτησης με όλα τα πάθη και τις ουσίες: χασίσι, αλκοόλ, τζόγος....

Ο Γιώργος Μαργαρίτης μίλησε στην εφημερίδα Real και τον δημοσιογράφο Μάνο Τσιλιμίδη και είπε πολλά ενδιαφέροντα που μπορούν να γίνουν διδακτικά:

-Πολεμήσατε με αποτελεσματικότητα και τις εξαρτήσεις σας απ' όσο ξέρω.

Μιλάς για πράγματα με τα οποία έμπλεξα στη ζωή μου; Για το χασίσι και το αλκοόλ; Πέρασα κι εγώ από εκεί. Εμπειρίες ήτανα αυτές και βρήκα τη δύναμη και τα πέταξα όλα μακριά μου. Το χασίσι δεν είναι κάτι καταστροφικό, αλλά από εκείνο ξεκινάς και καταλήγεις στα σκληρότερα.

Εσείς καταλήξατε στα σκληρότερα;

Όχι. Αλλά η παγίδα μου ήταν το αλκοόλ. Το ποτό δεν το αποφεύγαμε εύκολα. Πέρασα 40 χρόνια που έπινα καθημερινά. Έπινα πολύ. Ένα μπουκάλι ουίσκι της ημέρα, χωρίς νερό, σόδα ή παγάκια. Σκέτο.

-Σε ποια λάθη των ανθρώπων δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;

Κοίταξε... Δε μπορών να εντπίσω ποια είναι τα λάθη. Υπάρχουν ανθρώπινες καρδιές που δεν έχουν δύναμη. Καρδιές αδύναμες, και δεν μπορούνε να κάνουνε κράτει. Δεν μπορούν να προφυλάξουνε κάποια πράγματα. Ούτε καν την ίδια τους την υγεία και την ισορροπία.

-Εσείς υπήρξατε καρδιά αδύναμη;

Επί 20 χρόνια έπαιζα χαρτιά, μπαρμπούτι, ό,τι έβρισκα. Στις λέσχες, στο καζίνο, παντού... Στη λεωφόρο Βουλιαγμένης, εκείνα τα χρόνια από το πρώτο νεκροταφείο και κάτω, είχα μερικές κρυψώνες. Δυο - τρεις μεγάλες πέτρες, κάτω από τις οποίες έκρυβα λεφτά για να τα έχω καβάτζα σε περίπτωση που τα έχανα όλα στις ζαριές. Η Βουλιαγμένης τότε, ήταν γεμάτη λέσχες και χωράφια - δεν ήταν όπως είναι τώρα. Είχα τρεις πέτρες - κρυψώνες όπου έκρυβα τα κέρδη μου όταν ερχόταν η καλή ζαριά, για να τα έχω στις γκίνιες μου.